Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kościelnych

2 marca w godzinach wieczornych, kiedy modlimy się kantykiem Symeona: „Teraz, o Panie, pozwól odejść swemu słudze w pokoju…”, odeszła do Pana Gizela Maria Skop, współzałożycielka Instytutu Niepokalanej Matki Kościoła, jedna z najbliższych współpracowniczek ks. Franciszka Blachnickiego, muzykolog, autorka i kompozytorka wielu pieśni liturgicznych, które tworzyła w duchu posoborowej odnowy liturgicznej, laureatka medalu Stowarzyszenia Polskich Muzyków Kościelnych Per musicam ad fidem, jaki otrzymała w Katedrze Wawelskiej 19 września 2017 r. Kapituła Medalu w uzasadnieniu swojej decyzji napisała wówczas m.in.: „Zasługi Pani Gizeli SKOP na polu muzyki kościelnej w Polsce są godne podkreślenia i wyróżnienia. Szczególnie cenne jest jej wieloletnie, niezwykle aktywne zaangażowanie się w liturgiczno-muzyczny wymiar Ruchu Światło-Życie. Ruch ten zainicjowany przez Sługę Bożego Ks. Franciszka Blachnickiego wywarł niezwykle cenny wpływ na kształtowanie religijnej świadomości młodych ludzi w duchu soborowej odnowy życia liturgicznego. Tysiące dzieci i młodzieży uczestniczyło w tych duchowych przedsięwzięciach, przeżywając swoje osobiste relacje z Panem Bogiem przez świadomy i czynny udział w liturgii. Ważnym elementem działań Ruchu Światło-Życie była troska o należyty stan śpiewu liturgicznego, zarówno w wymiarze teologicznym jak i artystycznym. Cenną pomocą w tych działaniach był śpiewnik Exsultate Deo, którego pomysłodawczynią i autorką była Pani Gizela Skop.
Członkowie Kapituły podkreślają także jej aktywność w zakresie promocji muzyki organowej i śpiewu liturgicznego w okresie posoborowej odnowy. Przez szereg lat pełniła funkcję organistki w Kościele Akademickim KUL i prowadziła klasę organów w Instytucie Muzykologii Kościelnej tej Uczelni. Jej wielostronna działalność na tym polu była składnikiem żywej kultury muzycznej polskiego Kościoła. Jeden z członków Kapituły Orderu w swojej opinii napisał słowa, które niezwykle trafnie charakteryzują duchową sylwetkę Czcigodnej Laureatki: «Pamiętam ją jako osobę pełną chrześcijańskiej pokory i żywego świadka wiary»”.
Jako środowisko muzyków kościelnych, wyznając wiarę w świętych obcowanie, wyrażamy naszą niewypowiedzianą słowami wdzięczność za wszystko, co dla muzyki liturgicznej zrobiła i czym była droga nam wszystkim Pani Gizela Skop, za wzór życia i posługi, jaki nam zostawiła. Jednocześnie trwamy w chrześcijańskiej nadziei na spotkanie kiedyś w Jeruzalem niebieskim, aby wraz z nią śpiewać na wieki nową pieśń na chwałę Pana.

s. dr. Dolores Nowak